تبادل
لینک هوشمند
خوشا آنان كه دائم در نمازند!
نماهنگ خوشا انان که الله یارشان بی باصدای استاد افتخاری به همراه تصاویری از
ایت الله بهجت
نماهنگ غمناکی با صدای استاد علیرضا افتخاری به مناسبت در گذشت ایت ا... بهجت
فرمایشات آیت الله بهجت«قدّس سرّه»درخصوص نماز
نمازهايى كه ما مى خوانيم با نماز علماى بزرگ شباهت ندارد، نماز آن ها و كيفيّت نيّت و خلوص و حال و حضور آن ها گفتنى و توصيف كردنى نيست.در صورتى كه آنان در علوم متوغّل بودند، و شبانه روز غرق در مباحث فقه و اصول بودند، به گونه اى كه گويى وقت آن ها مستغرق در درس و بحث و مطالعه است، و خيال مى شد كه براى عبادت و نماز حال و وقت ندارند، ولى با اين حال در نماز عجايب و غرايب بودند و نماز آن ها، نماز بود. خدا كند طريقه ى سَلَف صالح خود را عالما و عامِدا در علم و عمل ترك نكنيم!
در روايت آمده است:«أَلصَّلاةُ خَيْرُ مَوْضُوعٍ، فَمَنْ شآءَ اسْتَقَلَّ، وَ مَنْ شآءَ اسْتَكْثَرَ.» نماز، بهترين چيزى است كه [در اسلام] وضع شده است، پس هر كس كه خواست كمتر و يا بيشتر [نماز مستحبّى] بخواند. شايد اين كرامتى باشد براى خصوص مسلمانها كه به آنها اجازه داده شده است هر جا و هر وقت كه خواستند بدون هيچ رادع و مانع و حاجز و حاجب و بدون اجازه از هيچ دربان و نگهبان، به حضور خداوند كه پادشاه پادشاهان است بار داده شوند. البته نمازهاى واجب از جهت وقت محدوديّت زمانى دارند كه بايد در اوقات معيّن ادا شوند، ولى در مكان آن محدوديّت و تعيين خاصّى وجود ندارد.
كدام روايت در توصيف نماز، بالاتر و بالغ تر است؟
روايت «رزام» در كتاب «فلاح السائل» در اوصاف نماز؛ ولى ما روايت نقد مى خواهيم نه نسيه. هم چنين عبارتِ:«تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَآءِ وَ الْمُنكَرِ» ؛ (نماز، انسان را از كار زشت و ناپسند باز مى دارد.) در قرآن در وصف نماز ذكر شده هم چنين جمله ى:«وَ لَذِكْرُ اللَّهِ أَكْبَرُ» (و مسلّما ياد خدا بزرگ تر است.) در قرآن آمده است. اين جمله شايد به اين معنا باشد كه: «ذِكْرُاللّه فىِ الصَلاةِ أَكْبَرُ مِنْ ذِكْرِهِ فى غَيْرِها.» ياد خدا در نماز از ياد خدا در غير آن بالاتر و بزرگ تر است. يا اين كه: «أَلصَّلاةُ فى أَنَّها ذِكْرُاللّه أَكْبَرُمِنْ غَيْرِها.» نماز از لحاظ ذكر خدا بودن از غير آن بالاتر و بزرگ تر است.
نماز، ملاك قبولى و متبوع تمام اعمال
سؤال: معناى اين روايت كه مى فرمايد: «إِنَّ كُلَّ شَىْءٍ مِنْ عَمَلِكَ تَبَعٌ لِصَلاتِكَ؛ به راستى كه تمام اعمالت تابع نمازت مى باشد» چيست؟
جواب: شايد مقصود اين باشد كه در روايت ديگر مى فرمايد: «إِنْ قُبِلَتْ قُبِلَ ما سِواها، وَ إِنْ رُدَّتْ رُدَّ ما سِواها؛ اگر نماز پذيرفته شود، ساير اعمال نيز مورد پذيرش قرار مى گيرد؛ و اگر پذيرفته نشود، ساير اعمال نيز مورد قبول قرار نمى گيرد.»
عشق به نماز
آقا شيخ على زاهد رحمه اللّه به ديدن رفيقش رفت، او در حجره نبود، ايشان انتظار او را كشيد و برنگشت، همانجا در ايوان جلوى حجره مشغول نماز شد.
هم چنين هنگامى كه ايشان براى فاتحه خوانى و مجالس ترحيم به مساجد مى رفت، اول نماز تحيّت مى خواند، بعد براى فاتحه مى نشست.
نافله ى راتبه ( نوافل نمازهاى يوميّه) را هم هنگام رفتن براى اقامه ى نماز جماعت در راه، در كوچه و بازار مى خواند و ركوع و سجود را با اشاره انجام مى داد. اگر مقصود ايشان حتّى جز تعليم به ديگران هم نبود، كافى بود.
نظرات شما عزیزان:
[ پنج شنبه 12 ارديبهشت 1392برچسب:خوشا آنان كه دائم در نمازند,نماز,خوشا,بهجت,آیت اله بهجت,نماز آیت اله بهجت ,فرمایشات ایت اله بهجت,نماهنگ,افتخاری,نماهنگ خوشا انان که الله یارشان بی باصدای استاد افتخاری ,
] [ 13:28 ] [ rezasabeti ][
